10 juni 2008
Het Nederlands elftal wint verrassend overtuigend van de wereldkampioen Italië in Zwitserland en ik kijk naar de Olympische teller: 59 dagen! Ondertussen is de wereld met mij bezorgd om het nog aanwezige buikje. Gaat dat er nog af voor de spelen? Oef, aan het werk dus. Trainen, de sportschool in, zwemmen, achter op het boerenerf van van Eem een fietsje zoeken en trappen op de muziek van Amy macDonald. Moet eigenlijk niet zo'n straf zijn natuurlijk om straks zonder een rood aangelopen gezicht van het inhouden van de buik Peking te bezoeken. Dus afspraak gemaakt met Carlien (na een 1-2tje met mijn goede vriend Schep), mij aangemeld voor 2 wekelijkse training op de fiets. Nu niet verslappen en mij vergapen aan het BBQ vlees van Maas, de rosé, rode wijn, het koude bier etc. Geen goed moment natuurlijk terwijl van Bronckhorst vrolijk de 3-0 binnenkopt, de zon lacht en Pierre meldt vrijdag weer lekker met een drankje met ons bij het vuur te willen zitten. Ach, maar hoeveel mooier is straks het toernooi der toernooien? Laten we maar hard er tegen aan gaan besluit ik. Moet toch kunnen met zoveel hulp van goede vrienden, Nederland Europees kampioen en Hans 10 kg lichter! We gaan er voor!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten