Vandaag was de laatste wedstrijddag van de Holidaycup. Het waren allen weer leuke wedstrijden. Jammer was het dat de Nederlandse dames het niet best deden tegen Italië. Ze verloren met 9-7 en dat was niet nodig.
'Mijn' wedstrijd Australië-Rusland eindigde in 11-9 en daarmee was Australië toernooiwinnaar. Canada-USA eindigde gelijk (het zoveelste gelijkspel in dit toernooi!).
Het was een prima toernooi, goed georganiseerd met mooie wedstrijden. Ik had het niet willen missen.
's Avonds ben ik met het Nederlandse team meegegaan en hebben we ergens gegeten met elkaar. Was erg gezellig. Restaurant lag in weer een enorm winkelcentrum, en alles was op deze zondagavond gewoon open. De Amerikanen hebben de Nederlandse ploeg 3 auto's (met ieder 7 zitplaatsen) ter beschikking gesteld en met één van deze ben ik zelf weer terug gereden naar mijn hotel. Grappig, rijd je ineens door Amerika in een dikke kar.
Maandag reizen we weer terug. Hoewel het een prima tijd was, is het altijd weer heerlijk om terug te gaan. Wanneer de laatste wedstrijd is gespeeld, is het ook echt afgelopen en dan wil ik graag weer naar huis. Verjaardag vieren, cadeautjes bekijken, kerstboom kopen, sneeuw? Schaatsen? Terug bij familie, Heerlijk!
maandag 14 december 2009
zaterdag 12 december 2009
USA-Australië 8-8
Vanavond de wedstrijd USA-Australië gefloten. Het was koud en nat weer, de regen kwam met bakken uit de hemel, maar het was een leuke wedstrijd. De strijd ging gelijk op en de eindstand was er naar 8-8.
Nederland speelde ook gelijk tegen Canada. Ook een leuke wedstrijd en ze speelden goed vandaag. Morgen worden de laatste wedstrijden gspeeld en ik fluit Australië tegen Rusland. Bij winst van Australië zijn zij toernooiwinnaar.
vnavond was ook het officieel diner in Hotel Hayat. Erg leuk was het, te meer daar er een Amerikaas basketbalspeelster een verhaal hiels. Zij heeft 4 keer goud gewonnen op de spelen en vertelde dat sporters ieder jaar hun doel moeten stellen op korte en lange termijn en daarop hun leven moeten afstemmen. Inspirerend. Met een glaasje i de bar van ons otel hebben we de dag afgesloten. Ik ben 's avonds erg moe. Komt waarschijnlijk door het tijdverschil, want thuis ben ik niet naar bed te krijgen en hier taai ik als eerste af. Ik verheug me op de dag van morgen.
Nederland speelde ook gelijk tegen Canada. Ook een leuke wedstrijd en ze speelden goed vandaag. Morgen worden de laatste wedstrijden gspeeld en ik fluit Australië tegen Rusland. Bij winst van Australië zijn zij toernooiwinnaar.
vnavond was ook het officieel diner in Hotel Hayat. Erg leuk was het, te meer daar er een Amerikaas basketbalspeelster een verhaal hiels. Zij heeft 4 keer goud gewonnen op de spelen en vertelde dat sporters ieder jaar hun doel moeten stellen op korte en lange termijn en daarop hun leven moeten afstemmen. Inspirerend. Met een glaasje i de bar van ons otel hebben we de dag afgesloten. Ik ben 's avonds erg moe. Komt waarschijnlijk door het tijdverschil, want thuis ben ik niet naar bed te krijgen en hier taai ik als eerste af. Ik verheug me op de dag van morgen.
vrijdag 11 december 2009
De derde wedstrijddag
De jetlag heb ik nog niet overwonnen. Ik werd wakker om 6 uur en zag dat de weersverwachting uit was gekomen; regen. Het werd een rustige dag, want enkel de wedstrijden stonden op het programma. Ik heb een beetje geshopt en de cadeautjes voor thuis zijn binnen, altijd weer een mooi moment!
De Nederlandse dames speelden hun wedstrijd tegen Australië. Een kenmerk van een jong team is dat het met vallen en opstaan gepaard gaat en vandag was het vallen. Twee perioden konden ze de Ausies bijhouden en toen was het gedaan. Uiteindelijk werg het 10-5. Toch spelen ze heel behoorlijk waterpolo en het is leuk te zien hoe Maurio met het team werkt. Verliezen doet hij niet graag (wie wel?) en dat straalt er na afloop ook vanaf. Toch is hij ook realistisch. Jong team en dan mag je niet te veel verwachten.
Ik floot de laatste wedstrijd USA-Rusland. Het werd en leuke wedstrijd waarin de Amerikanen wel sterker waren: 12-8. Tijdens de wedstrijd regende het af en toe en boven het water lag een flinke damp dus het was af en toe lastig te zien.
's Avonds zijn we wezen eten in een pizzeria. De Amerikanen kunnen enorm eten: hamburgers, veel vlees en dikke pizza's, enoveral komen er sausjes bij. 'Do you want a small, medium or big pizza?, ok, a medium one'zei ik bescheiden. Gelukkig redde mijn collega mij door te zeggen dat small 'big enough' zal zijn en gelijk had hij. Alles is groot hier, dus ook de small pizza.
Morgen gaan we weer wat shoppen en 's avonds fluit ik USA tegen Australië, ik mag niet mopperen. De wedstrijd is op internet te volgen: www.usawaterpolo.org, nederland speelt om 23.20 en die van mij begint om 1.50 uur (Nederlandse tijden), dus daar gaat vast iedereen in Nederland naar kijken!
surfers in de zee ...
De amerikanen blijven aardig trouwens. Belangstellend en ze doen er alles aan iedereen het naar de zin te maken. Wat opvalt is dat ze de namen goed onthouden 'Hi Hans, how are you doing?', veel bekenden en onbekenden vragen dat doorlopend. Gek is het dat het in Nederland zoals nu, al zaterdag is en ik dit schrijf om middernacht.
Ik realiseer me dat ik dit jaar het langst van mijn leven jarig zal zijn: hieperdepiep hoera. Maandag is de heuglijke dag en dan vliegen we terug, de tijd tegemoet. Dat moet voor een kind geweldig zijn natuurlijk, ik heb zo mijn bedenkingen!
De Nederlandse dames speelden hun wedstrijd tegen Australië. Een kenmerk van een jong team is dat het met vallen en opstaan gepaard gaat en vandag was het vallen. Twee perioden konden ze de Ausies bijhouden en toen was het gedaan. Uiteindelijk werg het 10-5. Toch spelen ze heel behoorlijk waterpolo en het is leuk te zien hoe Maurio met het team werkt. Verliezen doet hij niet graag (wie wel?) en dat straalt er na afloop ook vanaf. Toch is hij ook realistisch. Jong team en dan mag je niet te veel verwachten.
Ik floot de laatste wedstrijd USA-Rusland. Het werd en leuke wedstrijd waarin de Amerikanen wel sterker waren: 12-8. Tijdens de wedstrijd regende het af en toe en boven het water lag een flinke damp dus het was af en toe lastig te zien.
's Avonds zijn we wezen eten in een pizzeria. De Amerikanen kunnen enorm eten: hamburgers, veel vlees en dikke pizza's, enoveral komen er sausjes bij. 'Do you want a small, medium or big pizza?, ok, a medium one'zei ik bescheiden. Gelukkig redde mijn collega mij door te zeggen dat small 'big enough' zal zijn en gelijk had hij. Alles is groot hier, dus ook de small pizza.
Morgen gaan we weer wat shoppen en 's avonds fluit ik USA tegen Australië, ik mag niet mopperen. De wedstrijd is op internet te volgen: www.usawaterpolo.org, nederland speelt om 23.20 en die van mij begint om 1.50 uur (Nederlandse tijden), dus daar gaat vast iedereen in Nederland naar kijken!
surfers in de zee ...
De amerikanen blijven aardig trouwens. Belangstellend en ze doen er alles aan iedereen het naar de zin te maken. Wat opvalt is dat ze de namen goed onthouden 'Hi Hans, how are you doing?', veel bekenden en onbekenden vragen dat doorlopend. Gek is het dat het in Nederland zoals nu, al zaterdag is en ik dit schrijf om middernacht.
Ik realiseer me dat ik dit jaar het langst van mijn leven jarig zal zijn: hieperdepiep hoera. Maandag is de heuglijke dag en dan vliegen we terug, de tijd tegemoet. Dat moet voor een kind geweldig zijn natuurlijk, ik heb zo mijn bedenkingen!
Twee wedstrijden verder
Gisteren de wedstrijd Rusland Canada gefloten; 8-8. Ging goed en het was een leuke wedstrijd met een grillig wedstrijdverloop. Rusland stond na de eerste periode voor met 3-0. Daarna kwam Canada terug en het werd zelfs 7-4 voor hen, maar aan het eind werd de wedstrijd met een gelijkspel afgesloten.
De Amerikanen zorgen goed voor ons. Iedere dag wordt er iets georganiseerd. Enorme winkelcentra worden bezocht en aan het eten wordt aandacht besteed. Vandaag gingen we naar Disneyland, althans niet het park in, maar wel kregen we een blik op het park en al het entertainment rondom het park. Ik floot de laatste wedstrijd van de dag, USA tegen Italië 8-2. Italië speelde veel beter dan de eerste dag, twee periodes ging de strijd gelijk op, daarna namen de Amerikanen afstand.
De temperatuur koelt 's avonds flink af en met de AIA winterjas aan, leiden we niet onder de kou. Nederland speelde voor de tweede keer gelijk, nu werd het 10-10 tegen de Russen. Een prima resultaat. Nederland heeft een jong team en het speelt verfrissend en eigenlijk ook degelijk. Voor hetzelfde geld hadden we gewonnen, de 10e goal voor Rusland was een dubieuze, maar werd wel geteld. De 'jonkies' in het team doen he heel behoorlijk. Het is jammer dat Biurak Haverdian (goed geschreven?) met een gekneusde duim nog niet kan spelen, anders was winst echt mogelijk geweest.
Ik zit lekker in het toernooi en morgen wordt het USA-Rusland, ben benieuwd.
De Amerikanen zorgen goed voor ons. Iedere dag wordt er iets georganiseerd. Enorme winkelcentra worden bezocht en aan het eten wordt aandacht besteed. Vandaag gingen we naar Disneyland, althans niet het park in, maar wel kregen we een blik op het park en al het entertainment rondom het park. Ik floot de laatste wedstrijd van de dag, USA tegen Italië 8-2. Italië speelde veel beter dan de eerste dag, twee periodes ging de strijd gelijk op, daarna namen de Amerikanen afstand.
De temperatuur koelt 's avonds flink af en met de AIA winterjas aan, leiden we niet onder de kou. Nederland speelde voor de tweede keer gelijk, nu werd het 10-10 tegen de Russen. Een prima resultaat. Nederland heeft een jong team en het speelt verfrissend en eigenlijk ook degelijk. Voor hetzelfde geld hadden we gewonnen, de 10e goal voor Rusland was een dubieuze, maar werd wel geteld. De 'jonkies' in het team doen he heel behoorlijk. Het is jammer dat Biurak Haverdian (goed geschreven?) met een gekneusde duim nog niet kan spelen, anders was winst echt mogelijk geweest.
Ik zit lekker in het toernooi en morgen wordt het USA-Rusland, ben benieuwd.
dinsdag 8 december 2009
Morgen beginnen de wedstrijden
Huntington beach heet het, waar ik zit, zo´n 50 miles van LA verwijderd. Vanochtend scheen de zon en het was indrukwekkend toen ik uiteindelijk naar buiten ging. Eerst maar wat KNZB werk gedaan en toen het wandelpad gekozen. Het hotel ligt aan de boulevard en ik wandelde zo naar de zee. Prachtig gewoon. Surfers die de golven proberen te bedwingen, pelikanen die de zee induiken op zoek naar vis, echt gaaf. Amerika is een schoon land. Overal hangen er borden die er op wijzen wat niet mag. Niet roken (ook buiten niet), niet 'scaten' over de boulevard (zinloze verbieding voor mij), geen loslopende honden, niet fietsen, geen drank gebruiken en veel meer van dit soort geboden staan op veel borden aangekondigd. Het volk loopt in shorts, druk pratend, joggend je voorbij. Klopt niet helemaal wat ik zeg, want iedereen begroet je; " Hi sir, how you're doing?' Ik krijg geen tijd om te antwoorden, maar dat hoeft ook niet. Vaak mompel ik iets van ' fine, how are you', maar de laatste vraag is overbodig. Ik heb met mijn collega's vis gegeten aan de het strand in een houten restaurant. Zo'n restaurant hangt vol met kerstverlichting en tv's. Gebruikelijk hier. Altijd staat de sport aan. In de middag zijn we naar het bad gegaan, waar de TM werd gehouden. Niet veel nieuwe dingen gehoord en morgen begin ik het toernooi met Rusland-Canada. De Nederlandse dames heb ik ook gezien en de sfeer lijkt mij zeer goed. Ben benieuwd hoe ze gaan presteren. Op de TM werd ik voorgesteld als de Olympic referee toch wel geinig. Veel bekende handen geschud, ik ken toch al veel mensen.
Oh ja, vanavond Mexicaans gegeten. Mexico ligt hier niet ver vandaan (volgens Amerikaanse begrippen)en het was erg lekker. Nog iets wat opvalt. De bedieners in het reastaurant beginnen met zich voor te stellen en ze voegen er aan toe dat ze alles er aan zullen doen, om het verblijf zo goed mogelijk te laten verlopen! Dat doen ze ook, want om de haverklap wordt er gevraagd of 'everything OK' is.
Nu weer in het hotel en hoewel ik al moe ben, heb ik gelukkig een slaappil gekregen van de Doc, voor het geval ik weer om 2 uur klaarwakker ben.
Nu eerst nog wat zappen (de tv uitzendingen bestaan voor 90% uit talkshows) en dan slapen. Oh ja, Zaterdag en zondag zijn de wedstrijden live te zien op internet. Te vinden via de Amerikaanse site van het waterpolo. De liefhebber kan die wel vinden! Till tommorrow.
Oh ja, vanavond Mexicaans gegeten. Mexico ligt hier niet ver vandaan (volgens Amerikaanse begrippen)en het was erg lekker. Nog iets wat opvalt. De bedieners in het reastaurant beginnen met zich voor te stellen en ze voegen er aan toe dat ze alles er aan zullen doen, om het verblijf zo goed mogelijk te laten verlopen! Dat doen ze ook, want om de haverklap wordt er gevraagd of 'everything OK' is.
Nu weer in het hotel en hoewel ik al moe ben, heb ik gelukkig een slaappil gekregen van de Doc, voor het geval ik weer om 2 uur klaarwakker ben.
Nu eerst nog wat zappen (de tv uitzendingen bestaan voor 90% uit talkshows) en dan slapen. Oh ja, Zaterdag en zondag zijn de wedstrijden live te zien op internet. Te vinden via de Amerikaanse site van het waterpolo. De liefhebber kan die wel vinden! Till tommorrow.
De holidaycup
Het is half 6 in de morgen en ik heb mijn best gedaan zo lang mogelijk te slapen. Nu ben ik klaar wakker en besluit een stukje te gaan schrijven.
Na de spelen is er aardig wat gebeurt. Veel mooie internationale wedstrijden heb ik mogen fluiten en nu zit ik in LA, klaar voor de Holidaycup. Amerka is een mooi land. De mensen die ik tot nu toe heb ontmoet zijn erg aardig. De hotelkamer is perfect, alle ruimte, een heerlijk bed en een Amerikaans grote tv op de kamer. Alleen, het weer. Voor het eerst sinds tijden is het weer slecht, storm, regen en de temperatuur ligt rond de 12 graden. Brr. De organisatie excuseert zich doorlopend hiervoor. Er schijnt buiten te worden gespeeld, ik kan me er niet op verheugen, maar goed we zullen zien. De wwesrverwachtingen zijn niet goed, een storm is er op komst.
Gisteren vertrokken we voor een 11 uur durende vlucht met de KLM naar Los Angeles. Van de dokter Rik van de Kolk hebben we een slaappil gekregen en in het vliegtuig heb ik 4 uur kunnen slapen. Hierdoor verliep de reis snel. Het tijdsverschil met Nederland is 9 uur (vroeger). De vluchtroute moet ik nog nakijken, maar we vlogen prachtig over een ijslandschap (Groenland?) en over Salt lake city vlogen we Amerika binnen. Indrukwekkend. Ik ben geen Amerika fan, maar Long Beach verovert ondanks dit slechte weer toch wel mijn hart. Het hotel ligt aan de zee. Een zee met hoge golven, dikke zeilschepen die allemaal aan land liggen. Ik denk terug aan het zeilen op het wad, hoe anders is het hier. Palmbomen, brede straten en typische Amerikaanse gebouwen met winkels is er te zien. De voorbereidingen op het kerstfeest zijn ook hier begonnen, advent. Grote kunstkerstbomen met flinke ballen erin, gekleurde lampjes versieren de straten en gebouwen. Helaas was het te koud om uitgebreid te gaan wandelen, dus koos ik er voor op tijd mijn kamer op te zoeken.
De zes sterkste landen van het damespolo zijn hier ongeveer aanwezig: Canada, Australië, Rusland, Italië, Nederland en Amerika. Dat belooft leuk te worden en daar verheug ik mij op. Nederland is met een jong team vertegenwoordigd. Slechts 4 spelers van het gouden team zijn hier. Ik ben erg benieuwd naar hun prestaties. De sfeer is uitstekend en ook de coach Mauro Maugeri maakt indruk. Ontspannend en gedreven werkt hij naar de wedstrijden toe. Vandaag is de technical meeting en ik hoop bekende te ontmoeten. De eerste heb ik al gezien. Zijn achternaam is mij ontschoten, maar de Canadeese collega heet Stehpan (Roche?), ik heb met hem in Nederland (Ede) voor de spelen een wedstrijd tegen Nederland gefloten.
Ik hoop op mooie wedstrijden en ik heb er zin in, we zullen zien!
Na de spelen is er aardig wat gebeurt. Veel mooie internationale wedstrijden heb ik mogen fluiten en nu zit ik in LA, klaar voor de Holidaycup. Amerka is een mooi land. De mensen die ik tot nu toe heb ontmoet zijn erg aardig. De hotelkamer is perfect, alle ruimte, een heerlijk bed en een Amerikaans grote tv op de kamer. Alleen, het weer. Voor het eerst sinds tijden is het weer slecht, storm, regen en de temperatuur ligt rond de 12 graden. Brr. De organisatie excuseert zich doorlopend hiervoor. Er schijnt buiten te worden gespeeld, ik kan me er niet op verheugen, maar goed we zullen zien. De wwesrverwachtingen zijn niet goed, een storm is er op komst.
Gisteren vertrokken we voor een 11 uur durende vlucht met de KLM naar Los Angeles. Van de dokter Rik van de Kolk hebben we een slaappil gekregen en in het vliegtuig heb ik 4 uur kunnen slapen. Hierdoor verliep de reis snel. Het tijdsverschil met Nederland is 9 uur (vroeger). De vluchtroute moet ik nog nakijken, maar we vlogen prachtig over een ijslandschap (Groenland?) en over Salt lake city vlogen we Amerika binnen. Indrukwekkend. Ik ben geen Amerika fan, maar Long Beach verovert ondanks dit slechte weer toch wel mijn hart. Het hotel ligt aan de zee. Een zee met hoge golven, dikke zeilschepen die allemaal aan land liggen. Ik denk terug aan het zeilen op het wad, hoe anders is het hier. Palmbomen, brede straten en typische Amerikaanse gebouwen met winkels is er te zien. De voorbereidingen op het kerstfeest zijn ook hier begonnen, advent. Grote kunstkerstbomen met flinke ballen erin, gekleurde lampjes versieren de straten en gebouwen. Helaas was het te koud om uitgebreid te gaan wandelen, dus koos ik er voor op tijd mijn kamer op te zoeken.
De zes sterkste landen van het damespolo zijn hier ongeveer aanwezig: Canada, Australië, Rusland, Italië, Nederland en Amerika. Dat belooft leuk te worden en daar verheug ik mij op. Nederland is met een jong team vertegenwoordigd. Slechts 4 spelers van het gouden team zijn hier. Ik ben erg benieuwd naar hun prestaties. De sfeer is uitstekend en ook de coach Mauro Maugeri maakt indruk. Ontspannend en gedreven werkt hij naar de wedstrijden toe. Vandaag is de technical meeting en ik hoop bekende te ontmoeten. De eerste heb ik al gezien. Zijn achternaam is mij ontschoten, maar de Canadeese collega heet Stehpan (Roche?), ik heb met hem in Nederland (Ede) voor de spelen een wedstrijd tegen Nederland gefloten.
Ik hoop op mooie wedstrijden en ik heb er zin in, we zullen zien!
Abonneren op:
Posts (Atom)
