Huntington beach heet het, waar ik zit, zo´n 50 miles van LA verwijderd. Vanochtend scheen de zon en het was indrukwekkend toen ik uiteindelijk naar buiten ging. Eerst maar wat KNZB werk gedaan en toen het wandelpad gekozen. Het hotel ligt aan de boulevard en ik wandelde zo naar de zee. Prachtig gewoon. Surfers die de golven proberen te bedwingen, pelikanen die de zee induiken op zoek naar vis, echt gaaf. Amerika is een schoon land. Overal hangen er borden die er op wijzen wat niet mag. Niet roken (ook buiten niet), niet 'scaten' over de boulevard (zinloze verbieding voor mij), geen loslopende honden, niet fietsen, geen drank gebruiken en veel meer van dit soort geboden staan op veel borden aangekondigd. Het volk loopt in shorts, druk pratend, joggend je voorbij. Klopt niet helemaal wat ik zeg, want iedereen begroet je; " Hi sir, how you're doing?' Ik krijg geen tijd om te antwoorden, maar dat hoeft ook niet. Vaak mompel ik iets van ' fine, how are you', maar de laatste vraag is overbodig. Ik heb met mijn collega's vis gegeten aan de het strand in een houten restaurant. Zo'n restaurant hangt vol met kerstverlichting en tv's. Gebruikelijk hier. Altijd staat de sport aan. In de middag zijn we naar het bad gegaan, waar de TM werd gehouden. Niet veel nieuwe dingen gehoord en morgen begin ik het toernooi met Rusland-Canada. De Nederlandse dames heb ik ook gezien en de sfeer lijkt mij zeer goed. Ben benieuwd hoe ze gaan presteren. Op de TM werd ik voorgesteld als de Olympic referee toch wel geinig. Veel bekende handen geschud, ik ken toch al veel mensen.
Oh ja, vanavond Mexicaans gegeten. Mexico ligt hier niet ver vandaan (volgens Amerikaanse begrippen)en het was erg lekker. Nog iets wat opvalt. De bedieners in het reastaurant beginnen met zich voor te stellen en ze voegen er aan toe dat ze alles er aan zullen doen, om het verblijf zo goed mogelijk te laten verlopen! Dat doen ze ook, want om de haverklap wordt er gevraagd of 'everything OK' is.
Nu weer in het hotel en hoewel ik al moe ben, heb ik gelukkig een slaappil gekregen van de Doc, voor het geval ik weer om 2 uur klaarwakker ben.
Nu eerst nog wat zappen (de tv uitzendingen bestaan voor 90% uit talkshows) en dan slapen. Oh ja, Zaterdag en zondag zijn de wedstrijden live te zien op internet. Te vinden via de Amerikaanse site van het waterpolo. De liefhebber kan die wel vinden! Till tommorrow.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Lief broertje,
Wat een leuk verhaal! Is Amerika je laatste werelddeel? O, nee Afrika moet nog!Ik zal kijken wat ik voor je kan doen volgende maand! Jammer van het skaten maar ik ben wel erg blij met dat bordje over die drank!
Lees dat vooral goed hè!
Kusje van zusje
Een reactie posten