De derde wedstrijddag

De jetlag heb ik nog niet overwonnen. Ik werd wakker om 6 uur en zag dat de weersverwachting uit was gekomen; regen. Het werd een rustige dag, want enkel de wedstrijden stonden op het programma. Ik heb een beetje geshopt en de cadeautjes voor thuis zijn binnen, altijd weer een mooi moment!
De Nederlandse dames speelden hun wedstrijd tegen Australië. Een kenmerk van een jong team is dat het met vallen en opstaan gepaard gaat en vandag was het vallen. Twee perioden konden ze de Ausies bijhouden en toen was het gedaan. Uiteindelijk werg het 10-5. Toch spelen ze heel behoorlijk waterpolo en het is leuk te zien hoe Maurio met het team werkt. Verliezen doet hij niet graag (wie wel?) en dat straalt er na afloop ook vanaf. Toch is hij ook realistisch. Jong team en dan mag je niet te veel verwachten.



Ik floot de laatste wedstrijd USA-Rusland. Het werd en leuke wedstrijd waarin de Amerikanen wel sterker waren: 12-8. Tijdens de wedstrijd regende het af en toe en boven het water lag een flinke damp dus het was af en toe lastig te zien.
's Avonds zijn we wezen eten in een pizzeria. De Amerikanen kunnen enorm eten: hamburgers, veel vlees en dikke pizza's, enoveral komen er sausjes bij. 'Do you want a small, medium or big pizza?, ok, a medium one'zei ik bescheiden. Gelukkig redde mijn collega mij door te zeggen dat small 'big enough' zal zijn en gelijk had hij. Alles is groot hier, dus ook de small pizza.

Morgen gaan we weer wat shoppen en 's avonds fluit ik USA tegen Australië, ik mag niet mopperen. De wedstrijd is op internet te volgen: www.usawaterpolo.org, nederland speelt om 23.20 en die van mij begint om 1.50 uur (Nederlandse tijden), dus daar gaat vast iedereen in Nederland naar kijken!


surfers in de zee ...

De amerikanen blijven aardig trouwens. Belangstellend en ze doen er alles aan iedereen het naar de zin te maken. Wat opvalt is dat ze de namen goed onthouden 'Hi Hans, how are you doing?', veel bekenden en onbekenden vragen dat doorlopend. Gek is het dat het in Nederland zoals nu, al zaterdag is en ik dit schrijf om middernacht.
Ik realiseer me dat ik dit jaar het langst van mijn leven jarig zal zijn: hieperdepiep hoera. Maandag is de heuglijke dag en dan vliegen we terug, de tijd tegemoet. Dat moet voor een kind geweldig zijn natuurlijk, ik heb zo mijn bedenkingen!