Dag 6

Een stralende dag was het vandaag. Na regen komt zonneschijn en dat geldt zeker hier. De regen stuurt de vervuiling de stad uit namelijk. Kristalhelder was de lucht, geen smogje te bekennen. Tijd om foto’s te maken. Ik dank het digitale tijdperk, anders had ik geen plek kunnen vinden voor alle rolletjes. De enige zorg is dat ze niet computertechnisch verdwijnen. Ik maak nu bijna dagelijks een kopie op een USB-stick en leg die ik veilig onder mijn kussen.De dag begon met een wandeling naar de supermarkt om melk en water te kopen. Voor mijn shake heb ik halfvolle melk nodig met een vetgehalte van 0,5%. Ik herken inmiddels het ‘vet’ teken in het Chinees, het begint met een scheefstaand laddertje. Dus direct uit de veren een lekkere ochtendwandeling gemaakt onder een stralende hemel.

Stralen deed niet Marleen Veldhuis en helder was de starter bij het zwemmen helemaal niet! Voorop gesteld, ik heb niet zoveel verstand van het ‘startersvak’, maar dit was Olympisch onwaardig, met een straffende vinger gericht naar de Chinese supporters. Terwijl de zwemsters klaar stonden na jaren van training voor hun race, begon een vak te zingen. Stilte hoort bij de start en die etiquette wordt altijd netjes gevolgd. Nu niet. De starter gaf nauwelijks verstaanbaar het ‘on your marks’ wat altijd kort daarna wordt gevolgd door het startsignaal. Nu niet . De starter wachtte wellicht op stilte en gaf na een aantal seconden het signaal. Marleen vertrekt altijd snel. Nu niet. Met verhoogde armslag zette zij de achtervolging in en blies zichzelf hiermee zo’n beetje op. Ze keerde als laatste en eindigde als vijfde. Weg Olympische droom. De laatste meters dacht ik nog brons te zien glimmen, maar haar lucht was op. Ze wint vaak, maar: nu niet.Zeer knap vind ik het dat zij zich herstelde door zich te plaatsen voor de finale 50m vrije slag. Misschien haalt zij haar gram. Geen Chinezen in de watercube graag en een andere starter!

Met Jaime voor het Olympsch stadion.

Hierna snel naar het waterpolo waterpolo vertrokken, de dames moesten spelen tegen Australië. In de poul van Nederland was nog van alles mogelijk. Zelfs winst met als gevolg directe plaatsing voor de halve finale, maar dan moest er in ieder geval ruim gewonnen worden vandaag. Ilse van der Meijden keepte haar beste wedstrijd en hield Nederland keurig in die race. Voorin haperde het wat en ook onderweg daar naar toe. Het pasen van de bal, het schieten, de man meer, het was onzeker en bleef onzeker. De tegenstander werkte niet mee natuurlijk en een verlies werd het. Niet getreurd nu, want wat niet liep kan echt zomaar gaan lopen. De man meer maken (en waarom niet?) is al het verschil tussen winnen en verliezen. Althans zomaar niet natuurlijk, maar de ploeg bezit het talent om te kunnen schakelen. Het spel is best goed, maar alles moet scherper en dan is echt alles mogelijk. ‘Alle hens aan dek meiden, het kan beslist, maar het moet nu wel gebeuren, durven is doen en grijp die kans op eremetaal over 2 dagen tegen Italië. ‘ Tegen Italië zit ik niet op de tribune, maar in de studio bij radio Olympia. Tijdens de wedstrijd ben ik gevraagd om mee te luisteren en zal ik het één en ander kunnen toelichten. Erg leuk, weer een ervaring. De wedstrijd wordt zondag gespeeld en begint ik meen om 9.20 uur (Nederlandse tijd).

Na een kort les van onze meester Gianni Lonzi zijn we met een aantal uit eten gegaan. Collega Li uit China was een deskundig woordvoeder (wist u dat om een Chinese krant te lezen, je alleen al 3000 tekens moet kennen?) en bracht ons naar een fraaie omgeving bij een meer. Het krioelde van de mensen (het is jammer, maar een mooie vrouw hier is zeldzaam …) en we zaten aan een tafel aan het meer met uitzicht op bootjes, lampionnen en fluorverlichting. Heerlijk hebben we gegeten, maar wat het was, geen idee. Ik vraag er zelden naar, wel of het vlees of vis betreft. Op één schaal ontdekte ik een hanenkop en die heb ik mij maar laten passeren. Verder bestaat het eten ook uit veel verschillende soorten groente alles heerlijk klaargemaakt. Ik begreep ook van Li dat het eten van groente heel belangrijk voor hen is. Veel belangrijker dan vlees. Het werd een mooie avond waar ook over het Chinese volk werd gesproken. 1.3 miljard mensen wonen in China! Wauw. 3000 leestekens. Gratis school tot de middelbare school inclusief de boeken. Van iedere inwoner wordt gemiddeld per jaar € 100,- belasting gevraagd en dat geld kan men niet op, dus hoeven bijvoorbeeld boeren geen belasting te betalen. In Beijing komen per jaar drie miljoen toeristen! Drie miljoen! Ik had nog wat suggesties in gedachten voor de verdeling van het overtollig bedget, maar hield me in. Het bespreken van dit soort informatie vond ik al heel wat.

vlnr: Michael (Australië), Joss (Zuid Afrika), Lttle John (Schotland), Li (China), Korizna (Polen) en Jaime (Spanje)

1.3 miljard mensen. Ik heb heel wat rekenlessen gegeven, maar nu begint het mij te duizelen. Hetzelfde had ik wanneer ik destijds de grootheid van het zonnestelsel probeerde uit te leggen en de afstand tussen de verschillende hemellichamen. Je vergist je gauw een nulletje, maar of dat nou zo erg is op dat geheel? Het zijn enorme getallen in ieder geval. Het maakt mij wel duidelijk dat veranderingen niet van de één op de andere dag kunnen plaatsvinden. Daar gaan tientallen jaren overheen.
Morgen een nieuwe dag, met een mooie wedstrijd. Ik neem mij voor mij hierop goed voor te bereiden. Dat gaat nu beginnen: weltrusten!